بايد در جواب بگوييم: ازدواج فرزندان آدم بايكديگر صورت گرفته است به خاطر اينكه در قرآن آمده «وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً”كَثِيراً” وَ نِساءً”؛ از آن دو (آدم و حوا) مردان و زنان فراوانى در روى زمينمنتشر ساخت» (نسأ آيه 1).
اگر در پديد آمدن نسل از آدم و حوا غير هم نقش داشت بايد قران مىفرمود: «و بث منهما و من غير هما» و حال آنكه اينگونهنفرموده است افزون بر آن مرحوم طبرسى حديثى از امام سجاد (ع) چنين نقل مىكند كه آن حضرت در ضمن گفتارى كه به مردى قريشى بيان داشت جريانازدواج هابيل را با بلوزا خواهر قابيل همچنين ازدواج قابيل را با قليما خواهر هابيل شرح مىداد به او فرمود: اين مطلب را انكار مكن چه آنكه روش الهى براين جارى شده است مگر نه اين است كه خداوند زوجه آدم را از خود او آفريد وسپس براى او حلالش كرد… تا آخر حديث.
علامه طباطبايى در توجيه اين نظريه مىفرمايد حكم ازدواج يك حكم تشريعى و تابع مصالح و مفاسد است و حكمتكوينى نيست كه قابل تغيير نباشد زمام چنين حكمى به دست خداست از اين رو ممكن است روزى به خاطر ضرورت از جانب خدا حلال گردد افزون بر ايننمىتوان گفت فطرت با اين ازدواج مخالف است به لحاظ اينكه متمايل نبودن طبع نه از آن جهت است كه از آن تنفر دارد بلكه به جهت آن است كهاين را موجب اشاعه فحشأ و اعمال زشت و از بين رفتن غريزه عفت مىداند و اما در جامعه آن روز كه فقط چند خواهر و برادر بودهاند با در نظر گرفتنمشيت خداوند عنوان فحشأ صدق نخواهد كرد گذشته از آن ازدواج خواهر و برادر براى مدتى طولانى در بين مجوس شايع بوده است. حاصل مطلب اينكه چه اشكال دارد كه به طور موقت براى گروهى به خاطر ضرورت اين گونهازدواج مباح باشد.
براى آگاهى بيشتر ر. ك:
1- ترجمه تفسير الميزان ج 4 ص 239 - ج 16 ص 399
2- سبحانى جعفر منشور جاويد ج 4 ص 198 ج س
3- اگر پذيرفتيم ريشه انسانها به حضرت آدم و حوأ تنها مىرسند بايستى قبول كنيم كه انسانهاى موجود همه با هم خويشاوندى دارند گر چه يكىسفيد است و ديگرى سياه و… البته متوجه اين نكته باشيم كه براى خاطر تنظيم زندگى قوانين خاص ميان انسانها وضع گشته خواه از سوى خدا و خواهاز طرف خود انسانها. اين نوع قوانين قوانين اعتبارىاند كه گاهى ممكن است مسائل تكوينى در آنها ملاحظه نشده باشد. قوانين موجود در مسأله ارثو مانند آن از اين نوع قوانين است
اگر در پديد آمدن نسل از آدم و حوا غير هم نقش داشت بايد قران مىفرمود: «و بث منهما و من غير هما» و حال آنكه اينگونهنفرموده است افزون بر آن مرحوم طبرسى حديثى از امام سجاد (ع) چنين نقل مىكند كه آن حضرت در ضمن گفتارى كه به مردى قريشى بيان داشت جريانازدواج هابيل را با بلوزا خواهر قابيل همچنين ازدواج قابيل را با قليما خواهر هابيل شرح مىداد به او فرمود: اين مطلب را انكار مكن چه آنكه روش الهى براين جارى شده است مگر نه اين است كه خداوند زوجه آدم را از خود او آفريد وسپس براى او حلالش كرد… تا آخر حديث.
علامه طباطبايى در توجيه اين نظريه مىفرمايد حكم ازدواج يك حكم تشريعى و تابع مصالح و مفاسد است و حكمتكوينى نيست كه قابل تغيير نباشد زمام چنين حكمى به دست خداست از اين رو ممكن است روزى به خاطر ضرورت از جانب خدا حلال گردد افزون بر ايننمىتوان گفت فطرت با اين ازدواج مخالف است به لحاظ اينكه متمايل نبودن طبع نه از آن جهت است كه از آن تنفر دارد بلكه به جهت آن است كهاين را موجب اشاعه فحشأ و اعمال زشت و از بين رفتن غريزه عفت مىداند و اما در جامعه آن روز كه فقط چند خواهر و برادر بودهاند با در نظر گرفتنمشيت خداوند عنوان فحشأ صدق نخواهد كرد گذشته از آن ازدواج خواهر و برادر براى مدتى طولانى در بين مجوس شايع بوده است. حاصل مطلب اينكه چه اشكال دارد كه به طور موقت براى گروهى به خاطر ضرورت اين گونهازدواج مباح باشد.
براى آگاهى بيشتر ر. ك:
1- ترجمه تفسير الميزان ج 4 ص 239 - ج 16 ص 399
2- سبحانى جعفر منشور جاويد ج 4 ص 198 ج س
3- اگر پذيرفتيم ريشه انسانها به حضرت آدم و حوأ تنها مىرسند بايستى قبول كنيم كه انسانهاى موجود همه با هم خويشاوندى دارند گر چه يكىسفيد است و ديگرى سياه و… البته متوجه اين نكته باشيم كه براى خاطر تنظيم زندگى قوانين خاص ميان انسانها وضع گشته خواه از سوى خدا و خواهاز طرف خود انسانها. اين نوع قوانين قوانين اعتبارىاند كه گاهى ممكن است مسائل تكوينى در آنها ملاحظه نشده باشد. قوانين موجود در مسأله ارثو مانند آن از اين نوع قوانين است
